[Gandur] Vegna útfarar Hallgerðar Gísladóttur verður Þjóðminjasafn Íslands lokað frá kl. 14 í dag, 9. feb.

[frettatilkynning at thjodminjasafn.is]

Vegna útfarar Hallgerðar Gísladóttur, fagstjóra Þjóðháttasafns, 
verður Þjóðminjasafn Íslands lokað frá klukkan 14 í dag, föstudaginn 9. 
febrúar. 

Útför Hallgerðar verður gerð frá Neskirkju klukkan 15 í dag.

Í dag kveðjum við kæra samstarfskonu Hallgerði Gísladóttur fagstjóra 
þjóðháttasafns Þjóðminjasafns Íslands. Hallgerður var mikilsmetinn 
fræðimaður og liðsmaður Þjóðminjasafnsins, og bar hróður þess víða. 

Hallgerður hóf fyrst störf fyrir Þjóðminjasafnið sumarið 1976 þegar hún 
ásamt fleiri stúdentum tók þátt í söfnunarátaki þjóðfræða um allt land sem 
unnið var í samvinnu við Þjóðminjasafnið. Aðalviðfangsefnin voru fráfærur, 
selfarir, vatns- og vindmyllur þótt fleira flyti með. Næstu ár fékkst 
Hallgerður í hlutastarfi við úrvinnslu og skrásetningu þess mikla 
afraksturs sem varð af söfnuninni. Einnig vann hún við að skrásetja 
þjóðfræðileg minnisblöð danska fræðimannsins Holger Kjær sem ferðaðist um 
Ísland árið 1929.

Árið 1982 var Hallgerður fastráðin við Þjóðminjasafn Íslands og árið 1995 
tók hún við stöðu deildarstjóra þjóðháttadeildar og síðar fagstjóra 
þjóðháttasafns, sem hún gegndi til dauðadags. Smám saman tók eitt svið 
öðru fremur hug Hallgerðar fanginn, en það var matarmenning íslensku 
þjóðarinnar. Hún vann að viðamikilli söfnun fróðleiks um forna matarhætti 
en þessum sjálfsagðasta þætti daglegs lífs hafði hingað til lítt verið 
sinnt skipulega. Hallgerður sat meðal annars árum saman í Matráði 
Kvenfélagasambandsins, Klúbbs matreiðslumanna og Ríkisútvarpsins sem vann 
að söfnun gamalla mataruppskrifta og öðrum fróðleik um matarhætti og 
heimsótti í þessu skyni ákveðin svæði á landinu.
Hallgerður var alla tíð í farsælu sambandi við heimildarmenn safnsins sem 
skiptu hundruðum og reyndi að heimsækja þá eftir því sem tíminn leyfði og 
afla nýrra. Einnig sá hún öðrum fremur um að skipuleggja starf stúdenta á 
dvalarheimilum aldraðra til að spyrja vistmenn um daglegt líf í æsku 
þeirra. Þannig öðlaðist hún yfirgripsmikla þekkingu á hinum mörgu sviðum 
þjóðháttanna um leið og hún styrkti tengsl Þjóðminjasafnsins við 
landsmenn. Fyrir störf sín á þessu sviði er Hallgerður þekkt langt út 
fyrir landsteinana. 

Hallgerður náði miklum árangri á sérsviði sínu og var jafnan reiðubúin að 
takast á við ný verkefni af fagmennsku, dugnaði og frjórri hugsun. Hún 
miðlaði þekkingu sinni og árangri rannsókna á margvíslegan hátt. Hún 
flutti víða fyrirlestra, skrifaði fjölda greina og sá um útvarpsþætti og 
sjónvarpsþætti um sérsvið sitt. Aðalrit Hallgerðar Íslensk matarhefð kom 
út árið 1999. Það var tilnefnt til íslensku bókmenntaverðlaunanna og hlaut 
viðurkenningu Hagþenkis og Bókasafnssjóðs höfunda. Samhliða starfi sínu 
við Þjóðminjasafn Íslands var Hallgerður stundakennari á sínu sérsviði við 
Háskóla Íslands og átti þannig ríkan þátt í því að efla tengsl 
Þjóðminjasafnsins og Háskólans. 

Auk árangurs hennar á sviði rannsókna, safnastarfs og ritstarfa var 
framlag hennar við gerð hvers kyns sýninga á vegum Þjóðminjasafnsins 
ómetanlegt. Hæst ber þar þátt hennar við undirbúning opnunar 
Þjóðminjasafns Íslands á ný árið 2004. Þar gegndi hún afar ábyrgðarmiklu 
hlutverki við mótun nýrrar grunnsýningar safnsins. Hún ritstýrði 
margmiðlunarefni sýningarinnar, var sjálf höfundur margmiðlunarkynningar 
um móðuharðindin, annar tveggja ritstjóra og einn af aðalhöfundum 
grunnsýningartextanna. Þáttur hennar í þessum krefjandi verkefnum verður 
seint fullþakkaður. Jafnframt ritaði Hallgerður vandaða grein í grunnrit 
Þjóðminjasafnsins Hlutaveltu  tímans. Menningararfi á Þjóðminjasafni, sem 
kom út við opnun grunnsýningarinnar. Auk þess ritstýrði og ritaði hún í 
bókina Í eina sæng. Íslenskir brúðkaupssiðir, sem út kom árið 2004 með 
sérsýningu safnsins í Bogasal sama ár. 

Hallgerður var mikilhæfur safnamaður og fræðimaður en hún var ekki ein 
þeirra sem helst vilja loka sig af á eigin sérsviði, heldur var jafnan 
reiðubúin að taka til hendi þar sem safnfólkið þurfti að vinna saman. Hún 
tók virkan þátt í félagslífi og kjarabaráttu og var enda formaður Félags 
íslenskra safnmanna 1991 til 1993 og formaður kjaradeildar Félags 
íslenskra fræða 1999 til 2001. Einnig kom hún að rannsóknum á manngerðum 
hellum, tók þátt í leiklistarstarfi, var ljóðskáld og lagði sitt af mörkum 
í varðveislu á kveðskap og rímum. Þannig kom Hallgerður víða við á sínum 
ferli, sem brautryðjandi og fagmaður með góða yfirsýn og þekkingu. 

Fyrir hönd Þjóðminjasafns Íslands þakka ég Hallgerði Gísladóttur fyrir 
hennar merka og framúrskarandi framlag til þjóðminjavörslu og 
þjóðháttafræða á Íslandi. Ævistarf hennar er umfangsmikið og sýnilegt. 
Einnig vil ég þakka fyrir gefandi samstarf og vináttu. Fyrir hönd 
samstarfsmanna votta ég eiginmanni hennar, Árna Hjartarsyni og sonum 
þeirra Eldjárni og Guðlaugi Jóni, mínar dýpstu samúðarkveðjur.
Heiðruð sé minning Hallgerðar Gísladóttur.

Fyrir hönd Þjóðminjasafns Íslands,
Margrét Hallgrímsdóttir

http:/www.thjodminjasafn.is

-------------- next part --------------
An HTML attachment was scrubbed...
URL: http://listar.hi.is/pipermail/gandur/attachments/20070209/fe557dc8/attachment.html